KARANGAN BAHAGIAN A - PELANCONGAN

KARANGAN SPM BAHAGIAN A (i) - PELANCONGAN

Karangan Bahagian A - Usaha-usaha Untuk Memajukan Sektor Pelancongan Negara

Di Malaysia, industri pelancongan merupakan salah satu punca pendapatan negara yang diperoleh melalui pengaliran masuk wang asing. Malaysia juga terkenal dengan destinasi hub halal dan menjadi tumpuan pelancong asing terutamanya, Asia Barat, Timur Tengah dan Asia Tenggara. Keindahan panorama dengan pasir yang memutih dan laut yang membiru sering menggamit pelancong datang ke negara ini. Buktinya, industri pelancongan Malaysia merekodkan purata kemasukan pelancong asing sebanyak dua juta setahun. Persoalannya, apakah usaha-usaha yang dapat dilakukan untuk meningkatkan industri pelancongan di Malaysia.

Usaha yang pertama ialah kerajaan perlu menyediakan prasarana yang mencukupi, selesa, jimat dan mudah. Hal ini demikian kerana, kemudahan ini memudahkan dan memberikan keselesaan kepada pelancong. Sebagai contoh, kementerian pengangkutan bekerjasama dengan kementerian pelancongan untuk menyediakan perkhidmatan seperti bas dan teksi dengan kadar yang berpatutan serta cekap dan efisien. Pihak perhotelan pula seharusnya menyediakan penginapan hotel yang selesa dan mengenakan bayaran yang berpatutan. Syarikat pelancongan juga boleh menyediakan khidmat pemandu pelancong untuk membimbing atau melayan pelancong asing ketika mereka berada di Malaysia. Dengan itu, imej negara yang baik boleh ditunjukkan kepada pelancong.

Di samping itu, kerajaan dan rakyat Malaysia boleh bergabung tenaga untuk mengadakan kempen promosi pelancongan di dalam dan di luar negara. Kempen Cuti-Cuti Malaysia dan Tahun Melawat Malaysia telah dijalankan setiap tahun bagi mempromosikan Malaysia. Rakyat Malaysia yang berada di luar negara yang melanjutkan pelajaran juga boleh menjadi duta kecil kepada Malaysia. Mereka boleh mempromosikan tempat-tempat yang menarik di Malaysia seperti Pulau Langkawi, Pulau Redang, Cameron Highland dan banyak lagi. Oleh itu, semua rakyat Malaysia memainkan peranan penting untuk memajukan industri pelancongan.

Selain itu, kerajaan juga boleh mengurangkan cukai belian barangan, peraturan imigresen perlu dilonggarkan dan menambah pusat perkhidmatan tukaran wang asing. Hal ini demikian kerana, pelancong asing dapat membeli belah di Malaysia dengan perbelanjaan yang sederhana. Sebagai contoh, Pulau Langkawi merupakan pulau bebas cukai yang menjadi destinasi pelbagai pelancong dari dalam mahupun luar negara. Di sana, mereka dapat membeli cenderahati, pinggan mangkuk, kraf tangan, dan coklat untuk di bawa pulang. Dengan itu, pendapatan penduduk setempat bertambah dan mereka dapat meningkatkan taraf hidup masing-masing.

Kesimpulan 1

Kesimpulannya, usaha daripada semua pihak perlu bagi meningkatkan industri pelancongan di Malaysia. Hal ini demikian kerana, usaha daripada satu pihak sahaja tidak akan membuahkan hasil, seperti kata pepatah, tepuk sebelah tangan tidak akan berbunyi. Jadi, untuk menjadi negara yang maju dalam industri pelancongan memerlukan usaha yang berterusan dan sokongan daripada seluruh rakyat Malaysia.

Kesimpulan 2

Konklusinya, tidak dapat disangkal lagi bahawa semua pihak terutamanya kerajaan memikul tanggungjawab yang dominan untuk memajukan industri pelancongan di negara ini. Namun, kita sebagai anggota masyarakat perlu turut membantu. Hendrik Ibsen berkata ‘masyarakat adalah seperti perahu, semua orang perlu membantu untuk menentukan arah kemudinya’. Tanpa kombinasi usaha yang cukup padu dalam kalangan anggota masyarakat, nescaya tanggungjawab untuk memajukan industri pelancongan akan terabai. Peribahasa Melayu menyebut ‘bulat  air kerana pembetung, bulat manusia kerana muafakat’. Dengan kelestarian panorama semula jadi, kemudahan awam bertaraf dunia pastinya nama Malaysia akan gah di persada dunia dan menjadi tempat yang tidak boleh dipinggirkan daripada kamus pelancongan dunia.